2 Ekim 1977’de, beyzbolcu Dusty Baker sezonun 30. home run’unu vurduğunda, Los Angeles Dodgers takım arkadaşı Glenn Burke sevinçle elini havaya kaldırdı.
Baker, plaka geçerken elini kaldırarak Burke’nin eline vurdu. Bu hareket, kayıtlara geçen ilk “high-five” olarak tarihe geçti.
Baker, “Onun eli havadaydı ve oldukça geriye doğru eğilmişti,” diyerek o anı anlattı. “Ben de elini vurdum. Bu yapılacak bir şey gibi görünüyordu.”
High-five, 1920’lerde Afro-Amerikan toplumu tarafından geliştirilen daha yavaş bir hareket olan “low-five”ın daha coşkulu bir versiyonu olarak ortaya çıktı. Bu hareket, 1927 yapımı “The Jazz Singer” filminde bile yer aldı.
Burke ve Baker’in jestinin ardından high-five, hızla uluslararası bir fenomen haline geldi.
1980 yılına gelindiğinde, Oxford İngilizce Sözlüğü’ne girdi. Ancak çoğu insan kökenini bilmeden bu ifadeyi kullanmaya devam etti.
Burke, yeteneklerine rağmen sadece üç yıl profesyonel beyzbol oynadıktan sonra 27 yaşında emekli oldu. Takımın yönetimi, onun eşcinsel olduğunu bildiği halde bu durumu kabullenmedi.
Burke, Oakland Athletics’e transfer olduktan sonra takımı tarafından dışlandı ve az süre aldı. Beyzboldan emekledikten sonra San Francisco’daki Castro mahallesine taşınarak, gay topluluğundan destekçilerle high-five yapmaya başladı.
1982’de, daha geniş bir kitleye açıldı. Baker ise oyuncu, antrenör ve yönetici olarak kariyerine devam etti.
