Maçın bitimine 15 dakika kala yaşanan bir olay, NSW’nin karşılaşmadaki açgözlülük eksikliğini gözler önüne serdi.
Liam Martin’ın da belirttiği gibi, bu durum o gece yaşananların özeti niteliğindeydi.
NSW, Sydney’deki bu kritik maçı, dikkatsiz düşünceler, hatalı uygulamalar ve istek eksikliği ile geçirdi.
Stephen Crichton’ın 65. dakikada kullandığı mükemmel hesaplanmış ve yerleştirilmiş vuruş, sıkıcı ve dikkatsiz anların dışında nadir bir örnek oldu.
Ancak bu nadir fırsat, kovalamaca sırasında istek eksikliği nedeniyle anlamını yitirdi.
On bir Blues oyuncusundan tek hareket eden kişi Zac Lomax oldu. Sağ kenarda Xavier Coates’ı takip ederek, büyük kanat oyuncusunun in-goal bölgesinde topluğu toplamasını engellemeye çalıştı.
Coates, Lomax’ın müdahalesinden sıyrılarak, in-goal bölgesinden rahatça çıktı. O an, NSW oyuncularının bir araya gelip Queensland’lı oyuncuyu yakalamak için harekete geçmemesi maçı kaybettirdi.
Crichton vuruşunu yaparken, Nathan Cleary ve Martin sadece izlemekle yetindi. Diğer oyuncular da aynı şekilde hareketsiz kaldı. Crichton, kendi vuruşunun peşinden koşmaya başladığında ise iş işten geçmişti.
Coates, 10 metre çizgisine yaklaşırken, Blues müthiş bir fırsatı kaçırmış oldu. Eğer bir düşme vuruşu zorlayabilselerdi, maçta geri dönüş yapmak için güzel bir şans yakalayacaklardı.
NSW efsanesi Andrew Johns, “Orta sahadan itme yoktu, birinin ileri çıkması gerekiyordu” diyerek tepkisini gösterdi.
Martin, o unutulmaz anı Wide World of Sports’a verdiği röportajda, “Biz tam anlamıyla mücadele etmedik” dedi.
Hudson Young ve Connor Watson, ofsayt olan iki Blues oyuncusuydu fakat bu durumda suçlu değillerdi. Crichton’ın vuruşunu beklemek, çoğu zaman beklenmeyen bir durumdu.
Luai, “Belki Queensland daha çok istiyordu” diyerek durumu özetledi. “Onlar daha iyi mücadele ettiler ve birçok denemeyi kurtardılar.”
Bu tür anlar, NSW oyuncularının aklında uzun süre kalacak gibi görünüyor.
