Soğuk Savaş döneminin en heyecan verici kaçışlarından biri, 16 Eylül 1979 tarihinde Komünist Doğu Almanya’dan gerçekleşti. İki aile, kendi yaptıkları sıcak hava balonuyla özgürlüğe uçtu.
Elektrikçi Peter Strelzyk ve tuğla ustası Günter Wetzel, birçok Doğu Alman vatandaşı gibi, otoriter bir rejim altında yaşamaktan sıkılmıştı ve ailelerini komşu demokratik Batı Almanya’ya götürmeyi arzuluyordu.
Ancak Doğu Almanya, adeta bir hapishane haline gelmişti ve çıkışları engelleniyordu. Berlin’in üzerinden geçen büyük duvar ve Batı Almanya ile 1400 kilometrelik sınır, demir perdeyle kapatılmıştı. Bu sınır, gözetleme kuleleri, makineli tüfek yuvaları, mayın tarlaları ve dikenli tellere sahipti.
Birçok Doğu Alman, kaçış girişimlerinde hayatını kaybetmişti. Strelzyk ve Wetzel, Batı’dan gelen bir akrabalarının getirdiği sıcak hava balonları hakkında bir dergi sayesinde çözümü buldu.
İki aile, toplamda sekiz kişi olarak, kendi balonlarını inşa etmeye karar verdi. Ancak alışverişlerin dikkat çekmesi nedeniyle gerekli malzemeleri temin etmek oldukça zordu.
Strelzyk, eski bir Doğu Alman hava kuvvetleri teknisyeni olarak balon için 800 metrekare kumaş gerektiğini hesapladı. Aileler, en yakın şehre 160 kilometre yol alarak sentetik tafta satın aldı ve bunu yelken kulüpleri için yapacaklarını söylediler.
Balonun gondolu demir bir çerçeveden ve çamaşır ipinden imal edilirken, brülör iki propan gaz silindiri kullanılarak yapıldı. İki başarısız uçuşun ardından, 16 Eylül 1979 sabahı üçüncü denemelerini yaptılar.
Bu sefer balon başarılı bir şekilde havalandı. Uçuş sırasında alev alsa da, Doğu Almanya’nın sınır savunmalarını geçerek Batı Almanya’ya ulaştılar.
Bavyera’daki bir köye iniş yaptıklarında, onları şaşırmış bir polis memuru karşıladı. Sert iniş sırasında Wetzel bacağını kırdı, ancak diğer aile üyeleri yaralanmadan kurtuldu.
